YORUM | Samet Çayır @sametcayir
Mesut Özil, Fenerbahçe'ye transfer olurken iki farklı kitle vardı.
Bunlardan birincisi, Arsenal'in eski yıldızının uçağını takip edenlerdi.
Ne büyük heyecan ama...
İkincisi ise bu transfere şüpheyle yaklaşan fakat 'azınlık' olan kesimdi. Bu kesimdeki insanlar daha 'realist' olanlardı. İlk kategoridekiler ise daha romantiktiler.
İlk kitle, sürekli Özil'in prime dönemini hayal etti ve Süper Lig'de tozu dumana katabileceğini düşündü. Böylesine büyük bir yeteneğin elbette sihir yaratması bekleniyordu. Bu da normaldi.
Fakat atladıkları bir şey vardı.
Unuttukları şey, belki de Dr. House'un meşhur sözlerinden biriydi.
"It's one of the great tragedies of life - something always changes." (Hayatın en büyük trajedilerinden biri - bir şeyler her zaman değişir)
Özil için bir şeylerin çoktan değiştiği çok açıktı. Arsenal'de uzun zamandır oynamıyordu ve Premier Lig devi, artık ne pahasına olursa olsun onu göndermenin yollarını arıyordu.
Futboldan artık kafa olarak çok uzaklaştığını anlamak için illa ki Londra'da yaşamaya gerek yoktu.
Fakat yine de büyük hayaller kuruldu. Çünkü taraftarlar, hayalsiz yaşayamazlar ve yoğun duygularda mantık aranmaz.
Nitekim şüpheyle yaklaşan realistler haklı çıktı.
